Grænir Draumar

Hvað er að gerast í íslenskri umræðu um stjórnmál, nú hamast hver
grænjakslinn um annan þveran við að dásama náttúrurómantík og
svífa um í draumi á ljósrauðum skýum. Í draumalandinu ætlar þetta
samsafn af leikurum, myndlistarmönnum og trúbadúrum, að lifa á að
selja landið milljón ferðamönnum og rækta lífrænt gras ofl. sér til
framfæris. Þetta fólk er gjörsneytt allri skynsemi og þekkingu á hvað
heldur venjulegu þjóðfélagi gangandi, eða hvernig kaupið gerist á eyrinni.
Forsjónin forði Íslandi frá að lenda í slíku leikhúsi fáránleikans.
Þetta fólk sem nú hrópar sem hæst hefur hingað til þurft á styrkjum
að halda til að lifa af, því menningar líf hefur ekki verið arðbært að
meira en umþbl. 40 af hundraði af kostnaði við það að starfa. En eftir-
standandi 60 af hundraði hafa verið styrkir í formi aðstoðar frá ríki,
fyrirtækjum og einkaaðilum, og alltaf er verið að heimta að meira sé lagt
til menningarmála.

Peningar eru í raun ekki papírsins virði, sem þeir eru prentaðir á, þeir
eru ávísun á einhver verðmæti sem standa á bakvið þá stofnun sem
gefa þá út. Í tilfelli íslensku krónunar er það, þjóðarframleiðslan (það
sem framleitt er af þjóðinni). Ef þeir grænu draumaprinsar og prinsessur
halda að það gangi að stöðva atvinnulífið, þá færi betur á, að þau haldi
áfram að dreyma.

Athugasemdir

[Glanni (IP-tala skráð) 31.3.2007 kl. 10:39]

Konan sem var að dreifa áróðri frá sól í straumi sagði við kunningja minn þegar hann  spurði hana hvort hún vissi hvaðan hún fengi peningana fyrir lífinu sem hún lifir svo sem bíl,sjónvarp, hús oþh. og það stóð nú ekki á svari frá kellu, já sagði hún ég fæ alla mína peninga frá Reykjavíkurborg.