Skilningur Jóhönnu á krónunni.

Allt frá því að Marko Polo kom úr sinni Kínaferð með silki og purpura sem strax varð að eftirsóttri vöru á vesturlöndum hefur mönnum gengi erfiðlega að skilja penigaseðla pretaða á pappír. Þeir þóttu ekki merkilegir, annað gilti jú um eðla málma sem mölur og ryð fá ekki grandað. Jóhanna hefur sýnt og sannað að hún hefur enn ekki öðlast skilning á hvað gjalmiðill stedur fyrir og hvað gefur honuum gildi, síðan hún varð félagsmálaráðherra í Viðeyjar sjórninni og tók við tómum kassanum hjá Húsnæðislánassjóði. Hún prentaði PENINGA ( húsbréf) og krónan féll um 20% strags og greidd voru láninn til húskaupa. Eftir að hætt var að innleisa útgefna peningaseðla með eðlum málmum (1 pun steling silfur =enskur gjal miðill) er gengið miðað við hvað Ríkið framleiðir af seljanlegun vörum, sem sagt Landsframleiðslan og sama gildir þótt tekin sé anars ríkis gjald miðill, ef lands framleðsla er rýr fæst lítill gjaldeyrir, restina þarf að taka að láni. sem þýðir að upp koma Grisku vandræðin og hver eru þá skilyrðin fyrir lífsgæðum. Jón Össurar forsjóri bölsótaðis yfir óstöigri krónu og fann henni allt til foráttu. Samt flutti sami aðilli megnið af sinni framleiðslu úr landi, Ekki var það til að styrkja krónuna.

Rætt um stöðu krónunnar á Alþingi